VIGESIMO DIA (11/11/2019) MORE IS LESS

Meer betaald om minder te zien. Een foute keuze om deze keer geen tour te nemen, maar toch prachtige boottocht kunnen doen & de avond heel mooi kunnen afsluiten.

Vandaag besluiten we, nog eens zelfstandig, naar de Cañon del Sumidero te gaan. Om 9 uur stappen we op de colectivo, dit keer hebben we een snelle, felle chauffeur die er van uitgaat dat de 90 km/uur bordjes niet voor hem van toepassing zijn. Opweg naar de canyon, rijden we door de wolken. Prachtig om te zien, maar even maken we wel de bedenking dat we door de wolken straks helemaal niets in de canyon zien. De chauffeur is ons duidelijk vergeten & rijdt veel te ver. Wanneer we hem aanspreken, zegt hij dat we een colectivo terug moeten nemen. Na wat onderhandelen, houdt hij er eentje tegen voor ons & zorgt hij ervoor dat we toch niet hoeven te betalen. Op een 200tal meter van de opstapplaats van de boten worden we afgezet. We komen toe samen met een toeristenbusje, we kopen ons ticket, doen de reddingsvesten aan & staan lekker vlot als eerste in de rij om op de boot te stappen.

De 2 uur durende boottocht is prachtig! De rotsen gaan van 300 tot 1000 meter hoogte & de fauna & flora is adembenemend. We stoppen om aapjes te spotten, verschillende vogels & krokodillen. Indrukwekkend! Aan deze pracht is er echter ook een duidelijke keerzijde. Veel rivieren hier in Chiapa’s monden uit in de canyon, dit maakt dat al het afval zich hier opstapelt. Schrijnend om te zien hoeveel plastic er hier in het water ligt. Onze gids geeft echter aan dat ze bezig zijn met een ecologisch programma & ze proberen de mensen meer bewust te maken van het sorteren van afval. Hopelijk lukt de sensibilisering snel, want het is nodig! Verder hebben we ook niet echt het gevoel dat er ook opgeruimd wordt, dus veel helpt dit nu ook niet. Het is zelfs een hele opgave om voorbij & door het afval te geraken voor de shippers.

Na de boottocht willen we naar de 5 uitkijkpunten. Het is echter bijna onmogelijk om hier zonder tour te geraken. We doen een poging om er met de colectivo te geraken, maar we geraken niet verder dan de drukke & enorm grote stad Tuxtla. Dan maar de colectivo terug naar Chiapa de Corzo om daar even wat rond te wandelen. Het dorpje lijkt een beetje verlaten, wat jammer is, want het is hier eigenlijk echt wel mooi: kleurrijke huisjes en super vriendelijke inwoners. De straten zijn wel enorm stijl, wat het vermoeiend maakt om te wandelen.

We wandelen even naar de ruïnes die volgens de Lonely Planet gratis te bezoeken zijn, maar de tijden zijn duidelijk hier ook veranderd & ondertussen staat er een hek rond de ruïnes & moet je inkom betalen. Wanneer we echter toekomen, is het al gesloten. Toch wel wat teleurgesteld over ons mislukt avontuur gaan we naar de grote baan om een colectivo te zoeken richting San Cristóbal. Tijdens onze wandeling komen we een jongetje tegen die aan het spelen is met zijn zelf gemaakte vliegertje. Mooi om te zien & eigenlijk wel passend met de spreuk die ik een paar straten eerder zag staan ‘las matematicas nos ensenaron que todos los problemas tienen solucion...’ Het leven kan toch mooi zijn in zijn eenvoud! Doch hebben we nog een stevige wandeling voor we aankomen aan de busstop.

Tijdens de rit naar San Cristóbal zien we nog een mooie zonsondergang. Wanneer we om 18:30 terug arriveren in San Cristóbal besluiten we een wijntje te gaan drinken. De 2 Belgische meisjes & het Duitse koppel zitten hier ook, samen met een Franse Nederlander & een ander Duits meisje. Wat volgt is een zeer gezellige avond met veel tips om onze reis verder te plannen. Spijt van het feit dat we geen miradores konden doen, maar de avond werd toch nog leuk afgesloten.

Aan deze pracht is er echter ook een duidelijke keerzijde. Veel rivieren hier in Chiapa’s monden uit in de canyon, dit maakt dat al het afval zich hier opstapeld. Schrijnend om te zien hoeveel plastic er hier in het water ligt.