UNDECIMO DIA (2/11/2019) ROYAL UXMAL

De mooiste Maya Tempel tempel tot op heden aangevuld met mooie muziek & optredens, wat heeft een mens nog meer nodig.

We nemen de fiets naar het busstation om UXMAL (ooch-mal uitgesproken) te gaan bezichtigen. We horen van veel lokale mensen dat dit een grotere site is dan Chichen Itza & dus zeker de moeite is om een kijkje te gaan nemen. Meer hebben we niet nodig, dus weg zijn we! Gezien het feit dat we een bus hebben om 6u & 9u kozen we overmoedig om de vroegste te nemen om toch voor de drukte te arriveren. Een paar snoozebeurten later, het is tenslotte vakantie 😊, wordt het toch de bus van 9 uur. Of dat denken we toch. We komen toe in het busstation om 8.55 en er staat een zeer lange rij. Van een aantal Engelse meisjes vernemen we dat de bus van 9 uur reeds helemaal volzet is. Hadden we toch beter om 5 uur opgestaan? De volgende bus is echter reeds om 10:40 en niet pas om 12 uur zoals ze ons eerst hadden gezegd. We zoeken even op hoeveel het ons zou kosten om een Uber te nemen, maar dit is ondanks het feit dat we eventueel met 5 zouden zijn veel duurder. Dan maar aanschuiven voor een ticketje en iets in de buurt van het station gaan eten. We gaan voor een gezellig klein cafeetje waar ze zowel hartige als zoete wafels verkopen. Het is een klein beetje in een haastje, maar we halen de bus mooi op tijd.

De rit duurt een 2 uur en half. Ideaal om de hotspot van Steve te gebruiken en wat mensen op WORKAWAY aan te schrijven. De laatste kilometers echter eerder enkel staren naar de mooie groene wouden buiten. Toegekomen aan de site is er gewoonweg geen rij om een ticketje te komen. Perfect! Het duurt dan ook niet lang of we kunnen ook hier direct de zeer impressionante El Castillo aanschouwen. Dit keer zonder honderden verkopers die heel de tijd roepen “1 dollar, casi gratis”. We nemen wederom uitgebreid onze tijd om de gehele site te ontdekken. Wat sowieso veel leuker is aan deze Maya tempels dan aan Chichen Itza is dat je hier bijna overal op mag. Hierdoor heb je nog meer de mogelijkheid om de ruïnes vanuit verschillende perspectieven te bezichtigen. En wat zijn ze adembenemend! Bovenaan la Gran Piramide besluiten we te genieten van het uitzicht en de rust (tenminste als we de luidruchtige Zuid-Amerikanen even wegdenken). We maken ook een filmpje voor het thuisfront. Note to self: vloggen is echt niets voor ons! Na een drietal uur te hebben rondgelopen, gaan we voor de bus van 15:10. Mooi op tijd staan we aan de uitgang, maar het zou wederom niet Mexico zijn moest de bus op tijd zijn. Nog even wachten met zo goed als dezelfde toeristen als in het heen gaan, want ja op deze grote site waren er maar een twintig tal andere mensen (nog een groot voordeel van Uxmal), om dan vooraan op het trapje bij de chauffeur te zitten om terug te keren.

Vandaag is de laatste dag van Dias de los Muertos in Mérida. Ditmaal gaan ze door aan de Paseo de Montejo. Met de fiets (jaja, nog steeds de ene fiets) naar daar om in de drukte toe te komen. We snappen het wel niet helemaal. Er is een super lange rij om fietsen te huren om over de Paseo heen & weer te fietsen. Nuja, wij gaan voor wandelen wat erg aangenaam is langs de impressionante koloniale gebouwen. De Lonely Planet heeft gelijk, het doet je inderdaad wat denken aan de Champs-Élisée in Parijs.

Wat sowieso veel leuker is aan deze Maya tempels dan aan Chichen Itza is dat je hier bijna overal op mag. Hierdoor heb je nog meer de mogelijkheid om de ruïnes vanuit verschillende perspectieven te bezichtigen. En wat zijn ze adembenemend!

Naast de mooie en grote gebouwen zijn er ook verschillende kleine optredens. Gaande van tapdansende Mexicanen die veel succes hebben (het feit dat het vaak kinderen zijn heeft daar zeker toe bijgedragen) tot een eenzame charme zanger. Op het einde van de Paseo wordt het monument heel mooi verlicht, ze hebben hier in Mexico ook de techniek van het projecten op monumenten ontdekt. Hier besluiten we terug te keren, maar dit keer aan de andere kant. We koppelen het nuttige aan het aangename & gaan enkele banken af om te kijken of we geld kunnen afhalen. Dit keer hebben we meer succes met onze Argenta kaart en kunnen we het goedkoopst (slechts voor M$25 extra) geld afhalen bij de Santander bank.

Terug bij het beginpunt is het hier toch veel drukker dan daarnet, dit heeft uiteraard te maken met het feit dat er om 20 uur een show begon. We gaan om de hoek een pizza gaan uithalen (eentje met veel zongedroogde tomaten, look & weinig kip) & deze in het gras aan de festiviteiten op te eten. Er is te veel volk om het optreden te kunnen zien, maar we horen wederom een andere versie van het liedje dat we de afgelopen dagen iedere dag reeds hoorde. We vragen de titel & uitvoerder aan het koppel naast ons: Llorona.

We doen een poging wat dichter aan het podium te geraken. We vinden een uitstekend plekje (zouden de mensen plaats maken voor ons omdat we stinken naar de look & misschien nog wel meer?!). Dans & zang wisselen elkaar af. En jaja, wederom Llorana. Even de zangeres van deze versie vragen, want deze kan ons het meest bekoren: Angela Aguilar. Een liedje om te onthouden (klik op de naam van het liedje voor de link). Geleidelijk aan verlaten steeds meer mensen de show, maar wanneer het begint te druppelen als de Mariachi’s nog maar net beginnen, wordt het een beetje zielig want bijna iedereen gaat weg, waaronder ons. Achterop de fiets van Steve, in de regen naar het hostel, een meer dan geslaagde (culturele) dag, zonder taco’s en tortilla’s!