TRIGESIMO TERCERO DIA (24/11/2019) STAYING WITH A DON

Dag 2 van onze 3-daagse trek met terug een afvaller. Het wordt een mooie wandeling met nog een pittige uitdaging. Maar we worden ‘s avonds lekker beloond voor onze inspanningen.

Om 6u worden we uit onze slaapzak gekatapulteerd door heel luide muziek die uit een box galmt. Eerste gedacht is dat de feestelijkheden terug gestart zijn, maar dan daagt het dat het muziek is van onze gidsen. We maken ons allen klaar & gaan rechtover de municipal gaan ontbijten. Een eitje met spinazie, wortels, peulvruchten, rijst & natuurlijk bonen. Maar we krijgen hierna ook een minipannekoekje met meloen & siroop. Deze laatste smaakt vooral enorm. Hierna gaat iedereen naar het toilet, jaja de bonen doen hun werk.

Nu komt nog een wandeling vol verwachtingen naar onze volgende stop, ons eerste ijsje van deze vakantie! Het wordt een horentje met bananenijs, wat trouwens de enige optie is, maar het smaakt zeker & vast.

Tijdens ons ontbijt wordt al snel duidelijk dat er een volgende zal sneuvelen: Tim de tijger. Er wordt door iedereen bijgelegd om zijn taxi te betalen naar San Pedro, het eindstation. Nu er al heel wat tijd werd verspeeld wordt het hoog tijd om onze tocht aan te vatten. Deze loopt terug door prachtige natuur & is puur genieten tot we aan recordhill toekomen. Hier wordt ons aangemaand om het huidige record van 7’45’’ te verslaan om de 800m heuvel op te klauteren die enorm stijl is. Ik vraag aan de gids of dit al lopend is gegaan, maar er wordt me gerust gesteld dat het al stappend dient te gebeuren, anders is het toch niet mogelijk. Dus ga ik als eerste & enige. Mijn tijd is 11’13’’ & ik kan niet geloven dat dit record zonder lopen kan neergezet worden. Uiteindelijk probeert nog één iemand, waarna de rest op het gemak volgt. Na deze inspanning is de notenmix een welgekomen snackje.

Nu komt nog een wandeling vol verwachtingen naar onze volgende stop, ons eerste ijsje van deze vakantie! Het wordt een horentje met bananenijs, wat trouwens de enige optie is, maar het smaakt zeker & vast.

Gedurende deze wandeling zien we in een bergdorpje van dit caliber verrassend veel mooi grote huizen. De uitleg is dat dit een mooi voorbeeld is van een dorpje waar de jeugd gewoon de stap doet om naar Amerika te reizen & van daaruit geld te zenden naar huis. Deze worden dan ook verafgod in deze gemeenschappen. In deze is zelfs een gedenkbord geplaatst.

Na deze pauze moeten nog enkele uurtjes gewandeld worden & dit met enkele riviertjes die we over moeten. Voor velen is dit een uitdaging wat leuk is om zien.

Wanneer we nog een stevige klim & een kwartiertje langs een grote baan achter de rug hebben kan eindelijk gedoucht worden bij don Pedro. We krijgen eindelijk iets anders te eten: kip (eens niet gefrituurd), gekookte groenten, rauwe groentjes, rijst & dit natuurlijk vergezeld van tortilla’s.

Er wordt tijdens ons eten een kampvuurtje gestookt waar hierna terug, joepie, marshmallows boven geroosterd worden. En we krijgen er dan nog koekjes bij, hemels. We drinken nog wat pintjes terwijl we over koetjes & kalfjes praten. Vervolgens kruipen we te vroeg in bed, 21u, maar we worden morgen om 3:30 gewekt dus ja ...