SEXAGESIMO QUINTO DIA (26/12/2019) BOXINGDAY

Terug naar Guatemala & dit via de enige Garifuna gemeenschap van het land. Zo hebben we toch wel nog een beetje het Belize gevoel.

Na een goede nachtrust & wakker te worden met een mooi uitzicht over de jungle, hebben we weer het geluk van een warme douche, zij het dit keer in openlucht waarbij de hondjes ons vrolijk komen begroeten. Ons ontbijtje bestaat uit fruit uit eigen tuin: bananen, sour sup, een stukje papaya & een lekker tasje koffie. Mmm! Serge & Cynthia zijn zo lief om ons te voeren naar het centrum van Punta Gorda waar we ons ticketje voor de boot moeten kopen & de migratie ook zit. Een uurtje op voorhand arriveren we (want Serge heeft zich de Belize mentaliteit nog niet toegeëigend & is liever overal goed op tijd) & we hebben dus nog tijd om uitgebreid afscheid te nemen. Om 10 uur vertrekt de speedboot, hop terug naar Guatemala.

Een kleine uurtje later arriveren we in Livingston & wandelen we direct naar ons hotelletje. Daar worden we verwelkomd door een lief Nederlands meisje & hebben we geluk dat onze bedjes al opgemaakt zijn. Dit is de dorm met het mooiste zicht dat we al hebben gehad: 2 bedjes met uitzicht op zee. Komt hier weer helemaal goed.

We besluiten niet te veel tijd te verliezen & direct te starten aan onze wandeling naar de Siete Altares watervallen. Eerst maken we wel nog even een tussenstop bij de migratiedienst waar we een papiertje moeten invullen dat nadien vermoedelijk gewoon ergens verdwijnt & waar niemand nog ooit naar kijkt. Maar goed, we hebben onze stempel & mogen dus 90 dagen in Guatemala, El Salvador, Honduras & Nicaragua blijven.

We zetten onze tocht verder die toch wel wat langer lijkt dan gepland, misschien komt dit ook wel door onze honger. Net voor we de wiebelbrug overgaan kopen we dan ook nog even een pakje koekjes & uiteraard een zakje chips. De weg na de brug is langs het mooie strand waarbij we in het begin een aantal toeristen tegenkomen, maar na een kilometertje is er bijna niemand meer te bespeuren. Hoogseizoen?

Nadat we keurig onze Q20 per persoon betaald hebben, geeft de local ons wat uitleg aan de hand van foto’s. Het ziet er veelbelovend uit! Wanneer we toekomen bij de eerste waterval, is het eerlijk gezegd een beetje een teleurstelling. Er loopt namelijk niet zo veel water van de stenen. Enkel een klein & dun strookje. Achja, dat maakt het wandelen naar de overkant weer wat makkelijker. Ook bij de volgende stroompjes & waterplekjes is het duidelijk dat het al een tijdje niet meer geregend heeft. Desalniettemin is het wandelen naast & door de watervallen omgeven door de jungle wel heel erg leuk. Pas bij de laatste waterval komen we toeristen tegen die we lijken weg te jagen, want zodra wij ons even neerzetten voor een koekje gaan ook zij weg. Aangezien het water erg koud is, zit zwemmen er niet in. Wel beklimmen we nog even de laatste waterval & volgen het water stroomopwaarts tot er helemaal geen water meer is.

Tegen half drie verlaten we het terrein & beginnen we aan de terugweg. We passeren echter een restaurantje waar veel volk zit, dit kunnen we dus niet zomaar voorbij gaan. Met 2 biertjes & ons zakje chips leggen we ons in de hangmatten van de toren in het water. Het wordt een vol uur puur genieten. Aangezien we voor het donker willen terug zijn, zetten we onze wandeling verder.

In het dorpje willen we graag nog even wat ronddwalen, maar naast de hoofdstraat is er niet zo veel te zien. Tegen zes uur keren we dan ook terug naar ons hostel Casa Rosada voor een doucheke om om 19 uur onze voetjes onder tafel te steken voor een heerlijke Topado (= vissoep) & de specialiteit van het hostel: gebakken scampi’s. Deze heerlijke maaltijd sluiten we af met een lekkere - iets te hard gebakken - brownie. Na het eten gaan we nog even naar de overburen om te luisteren & genieten van een Garifuna drumoptreden.