SEPTUAGESIMO DIA (31/12/2019) NEWYEARS EVE!

Een feestje in de Zephyr Lodge met ons hoog bezoek, dit kan alleen maar een geslaagd oudejaar worden!

Na een korte nacht - ik heb namelijk last aan mijn ribben - sta ik om 6:30u op om wat aan het dagboek te schrijven. Een goed uurtje later komt Nikita erbij zitten & denken we over wat we nog zullen doen vandaag. Het komt er op neer dat we enkel nog inkopen doen voor vanavond, een fles Gin & een fles Bacardi & wat chipjes kunnen uiteraard niet ontbreken.

Nikita doet nog een wasje & ik probeer mijn iCloud wat in orde te krijgen. Stefanie & Nathalie zetten hun zakken bij ons af & gaan vandaag naar El Castillo, het kasteeltje die wij gisteren hebben gedaan. Gezien we om 14:00 onze shuttlebus hebben naar Lanquin spreken we met hen af om een half uurtje vroeger bij ons te zijn. Maar uiteindelijk zijn ze er veel vroeger. We zijn nog lang niet klaar: onze zakken moeten nog gemaakt worden & we moeten zelfs nog douchen. We schieten dan maar in gang.

Iets voor we vertrekken besluiten de hemelpoorten zich open te zetten dus wordt het een hele natte wandeling naar onze afspreekplaats aan ‘Sundog’.

Wanneer we er zijn staat het busje al klaar, maar wachten we tot hij (de chauffeur zou Flavio moeten heten) ons aanspreekt. We betalen & kruipen kletsnat in het busje.

Zes verschrikkelijke uren later, na weer volledig door elkaar geschud te zijn, komen we aan bij ‘Zephyr Lodge’. Zoals we ze ondertussen kennen zijn de uitbaters alles behalve georganiseerd & spreken ze elkaar zelfs tegen. We krijgen zelfs de mogelijkheid ons in te schrijven voor het oudejaarseten. terwijl we daar tijdens onze boeking helemaal geen optie toe hadden: dit was een verplichting. We zeggen dit dan ook, waarop ze weer op hun hoogsteigen incompetente manier eigenlijk niet echt een reactie geven.

We zetten onze zakken in onze kamers & keren dan maar direct terug voor het eten. Dit wordt snel geserveerd & is dan ook gewoon koud eten dat al langs de kant stond waarschijnlijk. Het is wel heel lekker, maar de grote honger kan daar ook wel toe bijgedragen hebben. Ik krijg zelfs nog restjes van de 3 dames dus ik ben tevreden. Het feestje is ondertussen wel al gestart natuurlijk dus bestellen we ons een cocktail & sluiten aan. Uit de boxen knalt minimal techno van 6 jaar terug dus is het meer een gezellig babbelfeestje & barst dan ook niet echt los. Los van het feit dat de lodge zo goed al volgeboekt is, lijkt er ook niet zoveel volk aanwezig te zijn.

Om iets voor middernacht is er le moment suprême: het vuurwerk! Hierna babbelen we nog een uurtje rustig na aan het zwembad, waarna Stefanie & Nathalie naar bed gaan. Wij volgen ongeveer een halfuurtje later.

Zes verschrikkelijke uren later na weer volledig door elkaar geschud te zijn komen we aan bij ‘Zephyr Lodge’.