QUINQUAGESIMO SEPTIMO DIA (18/12/2019) LONESOME NIGHT IN THE JUNGLE

Vanavond vertrekt Leanne tot zondag naar Belize City om een aantal vriendinnen te bezoeken. Benieuwd hoe de volgende dagen zullen uitdraaien.

Het is een relatief layback dag vandaag, onze dagelijkse taakjes achter de rug maken Nikita & ikzelf havermoutpannenkoeken voor ons drieën. Deze worden erg gesmaakt, we doen achteraf een kleine afwas & krijgen te horen dat we de batterijen zullen gaan vervangen van de junglecamera’s. We staan klaar om te vertrekken wanneer Leanne plots tebinnen schiet dat ze haar bagels nog moet bakken. Dus gaan we maar wat gaan wieden (jaja, dit is hier zowat onze ervaring met permacultuur ...) & komen na een 40-tal minuten terug. We eten een lekkere verse bagel & gaan nu toch op pad. Met twee machetes, batterijen, een flesje water & een satelliet GPS trekken we erop uit vergezeld door de twee honden Rain & Rowdy. Na een dikke 10 minuten komen we aan een beekje waar Leanne ons, weer mooi op tijd, vraagt of we het toch niet erg zouden vinden als onze schoenen nat zouden worden. Ze klautert door het water met haar met gaten gevulde laarzen, ik volg via een stam die in het water ligt. Dit lukt aardig, maar daar ik even moet wachten vooraleer Leanne boven is beslist de stam om zich toch even te verleggen waardoor ik de beek in donder. Resultaat: alles tot aan mijn midden is nat met uitzondering van mijn rechter zak waar mijn gsm in zit. Dus van een geluk bij een ongeluk gesproken. Nikita leert uit mijn fouten & geraakt volledig droog de sloot over.

We zetten onze tocht verder & nog een 5-tal minuutjes later zijn we reeds aan de camera. De eerste heeft ze uiteindelijk niet meegenomen, om welke reden dan ook, & de kap ervan is spoorloos verdwenen. Onderweg heeft de spotter van dienst, Nikita Goossens, een specht gezien die heel goed lijkt op Woody Woodpecker. Ik vervang de batterijen terwijl Leanne de data overzet op haar gsm. Vervolgens stelt ze haar GPS in & keren we tot onze verbazing & lichtjes teleurgesteld al terug naar het huis.

Terug aan het huis delen we nog een bagel met pindakaas terwijl zij de foto’s van de SD-kaart overzet op haar pc. We kijken even mee naar de “vangst” & zijn eigenlijk aangenaam verrast: naast heel wat gibnot (grote knaagdieren) zien we ook een tapier, een ocelot (een kleine wilde kat) denken we & ja hoor, het roofdier van deze jungle: de jaguar! Gezien het nog wat vroeg is gaan Nikita & ikzelf maar wieden in een nieuw stuk. Dit tweede stuk is een vervallen 8-hoek met centrale hub om te roteren tussen braakliggende grond, dieren & vegetatie. Nu is het spijtig genoeg enkel braakliggend overwoekerde grond met wat gemarkeerde “boompjes”. We maken ons toch terug de bemerking dat het hier toch allemaal goed uitgedacht geweest is, maar dat we het enorm spijtig vinden dat ze het zo ver heeft laten komen.

Wanneer we nog maar net terug aan het werk zijn begint het te regenen. We zetten toch nog even voort, maar het begint steeds heviger te regenen waardoor we toch wel even gaan schuilen. We proberen de regen wat uit te zitten, maar al snel wordt duidelijk dat het niet van plan is op te houden. Nikita houdt het wel nog even vol, maar daar ik toch nog nat ben van mijn val ga ik al naar het huis.

Daar verwijder ik mijn natte kleren & neem een douche. We houden ons nog wat bezig & tegen een uur of 15:00 toont ze ons snel nog wat dingen zoals de noodgenerator & overloopt ze nog een aantal kleinigheden waarna ze heel snel de biezen pakt. Helemaal alleen, met uitzondering van de honden & de duizenden insecten, vogels, ocelots, tapiers & een jaguar 😊, blijven we achter tot zondagmorgen.

Leanne is nog maar de deur uit of Nikita schiet aan het kuisen. We nemen onze veranda onder handen & voor we nog maar aan eten klaarmaken denken poetsen we ook een heel stuk van de keuken. Als we iets of wat tevreden zijn met onze actie start ik aan het avondeten: de overschot van de biggenpoot uitbenen & in lekker veel boter, wat overschot van de aardappel & verse aardappelen gooi ik bij deze jus na het verwijderen van het vlees uit de pan & dit alles wordt nog aangevuld met een vers bereide coleslaw: genieten. Niet te vergeten, we hebben nog rum-cola in de koelkast staan dus drinken als viering van onze eerst nacht alleen een glaasje.

Na het eten genieten we nog wat gezellig na op ons bed & spelen als afsluiter op de avond nog voor de eerste maal “hanabie” (een kaartspel dat Nikita van haar collega’s heeft gekregen).