QUINQUAGESIMO QUINTO DIA (16/12/2019) PERMACULTURE SAYS WHAT?

Eens kijken of we na vandaag onze mening van gisteren enigszins kunnen bijstellen.

Dag twee van ons workaway avontuur. We worden vanzelf wakker, maar horen nog niet veel vanuit de slaapkamer van Leanne, dus blijven we maar lekker liggen, het is tenslotte al de hele nacht & morgen hevig aan het regenen. Uiteindelijk staan we om 8:20 op omdat de dagen hier al kort genoeg zijn. Leanne kom erbij & legt uit dat ze een Whatsappje heeft gekregen dat Pedro (haar maya-werker) niet van de partij zal zijn vandaag. Hij zou zijn broer moeten gaan halen in het ziekenhuis, al was hij wel heel dronken gisteren toen ze hem belde om bevestiging te vragen voor vandaag. We zullen hem dus maar op zijn woord geloven.

We krijgen een lekkere koffie, waarschijnlijk de lekkerste die we op onze reis al gehad hebben & even later eten we nog een bagel, al hoop ik dat het de laatste keer is deze week, want ze hebben toch wel echt hun beste tijd gehad! Na onze koffie is het gestopt met regenen & gaan we aan het werk, de varkens & kippen eten geven, een stekelige boom omkappen in het kippenren & nog wat planten naast het huis uitdunnen.

Gezien ze gisteren al aantoonde dat ze niet zo veel vertrouwen heeft in de werking van haar trike stel ik voor om deze eens te proberen kickstarten voor als we inkopen moeten gaan doen de volgende dagen, wat verrassend vlot gaat. We laten hem nog wat draaien zodat de batterij wat verder kan opladen waarna we vragen wat we nog kunnen betekenen. Ons volgende taakje is de opkuis van de weg die van het hek naar het huis leidt, dit betekentvooral veel bomen & takken in kleinere stukken hakken met de machete & wat vuil opruimen. “There is no such thing as waist, just things in the wrong place”, wel dit principe van de permacultuur mag ze wel even opfrissen, want hier ligt overal enorm veel afval. Ze heeft zich volledig geïntegreerd in de Latijns Amerikaanse manier van met afval om te gaan.

Hierna verzamel ik nog wat bakstenen die ik overal & nergens vind & vraag of ik die mag gebruiken om een iets toegankelijker pad te maken naar de varkens, want momenteel is het enorm modderig. Ze stemt toe dus ga ik aan het werk terwijl Nikita nog ijverig voort doet met de opkuis van het pad. Tegen iets voor 14u hebben we het toch wel wat gehad, blaren op de handen & nood aan wat voedsel, dus verfrissen we ons wat & gaan naar binnen. Daar krijgen we een bananenmilkshake die wat waterig is, maar hij smaakt voor de rest wel.

Wanneer blijkt dat dit ook zowat het enige is dat we zullen krijgen voor lunch besluiten we maar een wandelingetje te maken. In de boomgaard vertelt Nikita me wat ze allemaal geleerd heeft bij het lezen van “introduction to Permaculture”. Even later komt Leanne met etiketjes & een stift om samen met ons - nadat we dit uitdrukkelijk eerder voorgesteld hadden - de planten te markeren die mogen blijven staan, zodat we morgen de rest kunnen wieden met onze vertrouwde machete.

Wat volgt is enkel nog de varkens voor de tweede maal eten geven & de resterende gevonden bakstenen tot halverwege het pad leggen. Dan hebben we het toch wel terug gehad voor vandaag, lezen we binnen nog wat verder, gaan erna nog wat buiten zitten bespreken hoe we denken dat onze volgende dagen er zullen uitzien & nemen we nog een douche. Hierna nemen we terug plaats in de zetel / ons bed om nog wat verder te lezen, want tenslotte is hier niets anders te doen: we hebben nog geen WiFi gekregen van Leanne. Nu kunnen we hier nog mee leven, maar gezien ze woensdag of donderdag van plan is om tot zaterdag naar een vriendin in Belize City te gaan, zal ze toch de WiFi moeten geven, daar we toch in een godvergeten stuk van de jungle zitten zonder veel mogelijkheden om te vertrekken. De enige toegang is met de boot die zij zal gebruiken. Er zou ook nog een kano ter beschikking zijn, maar die moeten we nog zien te vinden.

Toch wel in nood van een degelijke maaltijd krijgen we om 20u aardappelen in look met erwtjes & biggenvlees, want haar diepvries zit tenslotte vol met varkensvlees. Wel heel lekker, maar eigenlijk niet voldoende om ons echt te sterken. Na het eten bespreken we de planning voor morgen, maar gaat Leanne wel vroeg naar bed om nog wat in haar boek te lezen. Wij spelen nog een spelletje Colonisten van Catan voor we onder de wol kruipen.