top of page

OCTOGÉSIMO TERCER DIA (13/1/2020) THE PERFECT HOST?

  • Foto van schrijver: Steve
    Steve
  • 14 jan 2020
  • 3 minuten om te lezen

Afscheid nemen van een tof dorpje langs een prachtige route met een sublieme host. En met elk afscheid is er een nieuwe ontmoeting, deze keer bij Mama y Papa in Tacuba.


We hebben wat moeite om onze, voor onze standaard, luxueuze kamer te verlaten deze morgen. Uiteindelijk gaan we gedag zeggen aan onze host & krijgen we, nadat het koffiemachine is opgewarmd, een lekker cappuccino. Ik ga nog even naar onze vorige host om WiFi af te tappen want hier gaat het voor geen meter. Daarna babbelen we wat verder met onze host & broedt bij ons het idee om hem een businessplan voor te stellen om een workshop barista te geven gecombineerd met het bezoeken van finca’s en dan kan hij zelfs eten voorzien in zijn restaurant & een slaapplaats in zijn hostel aanbieden. Beter kan niet!

Het restaurant is eigenlijk nog gesloten maar we krijgen wel nog een ontbijtje. Heel lokaal gerecht. Erna gaan we nog eens het dorpje rond als vaarwel & maken we van de gelegenheid gebruik om nog wat geld af te halen. Wanneer we terug zijn om onze zakken te halen & af te rekenen voor het ontbijt & drank wil onze host Julio er niet van weten. Wij blijven aandringen maar het mag niet baten. Dus zeggen we maar dat het minste dat we kunnen doen hem zeker (binnen een anderhalf jaar) eens bij ons te ontvangen met alles erop & eraan. Verder zullen we ook op alle beschikbare media hele positieve recensies schrijven dus bij deze: allen naar ‘La Estancia coffee y hostel los protones de Ataco’!!

Hierna gaan we met de bus richting Tacuba, maar moeten wel nog overstappen in Ahuachapán. Dit doen we niet rechtstreeks want we willen zo veel mogelijk gezien hebben van alle stadjes / dorpjes rond de Ruta de las Flores. We kunnen alvast zeggen dat we hier dan ook geen spijt van hebben. Een relatief grote drukke stad, maar met een mooi centraal plein waar we 2 straten van onze bus naar Tacuba kunnen nemen.

De busrit zelf is in het begin niet zo tof daar de bus overvol is & we dus moeten rechtstaan wat met onze zakken niet zo aangenaam is. De bus heeft het ook enorm lastig op de berg op te geraken, maar na een kwartiertje komt er plaats vrij & trekt de omgeving ook volledig open met mooie vergezichten als resultaat.

Wanneer we toekomen in Tacuba, waar op zich niets te beleven valt, behalve dan als uitvalsbasis om naar Parque Nacional El Imposible te gaan. Daar dit natuurlijk net onze bedoeling is voor morgen zitten we op de juiste plek. We gaan naar Hostal de Mama y Papa, waar we heel hartelijk ontvangen worden. We willen een dorm nemen, maar laten ons uiteindelijk overhalen om een private kamer voor $2 extra per nacht te nemen omdat er een familiegroep zou komen vanavond. We vragen uitleg over de verschillende mogelijke hikes & beslissen om de avontuurlijke voor $35/pp te doen. Morgen om 8u moeten we paraat staan, maar heel veel duidelijkheid rond wat we nu eigenlijk gaan doen is er niet.

Het is hier alvast heel gezellig vertoeven & we gaan boven op het terras, met uitzicht op de Guatemalteekse grens & Parque El Imposible wat verder de opties bekijken voor de volgende dagen. Na een paar uurtjes gaan we het dorpje verkennen & op zoek naar wat eten voor morgenvroeg. Hier valt echt niets te beleven, behalve dan een man die temidden van de straat begint te urineren. Een panaderia is hier ook nergens te bespeuren. We gaan dan maar verschillende tienda’s binnen om wat brood, bananen & aperitief voor vanavond te kopen & keren terug naar de hostel om wat verder te plannen met een aperitief.

Zowel el Mama als Nikita komen met hetzelfde voor avondeten over de brug: pupuseria .... De lekkerste pupusas van het dorp zouden hier gemaakt worden. Dus gaan we maar een kijkje gaan nemen. Er zijn 10 verschillende “toppings” beschikbaar, maar je kan ze ook allemaal in 1 grote pupusa krijgen. Doen dan maar! Enorm vullend & lekker, maar ik zou ze volgende keer wel apart nemen. Er is ook randanimatie van de lokale dronkaards, maar we proberen zelf zo weinig mogelijk de aandacht te trekken.

Voldaan gaan we richting onze hostel om nog wat op ons terras na te genieten van weer een heel geslaagde dag.


Comments


Join our mailing list

Thanks for submitting!

  • Black Facebook Icon
  • Black Pinterest Icon
  • Black Instagram Icon
bottom of page