OCTOGÉSIMO NOVENO DIA (19/1/2020) FOOD, FOOD & FOOD

Op zijn minst een culinaire dag te noemen die dan nog afgerond wordt met het leren maken van pupusas!

Verrassend goed geslapen op ons klein matrasje tussen een hele hoop Salvadorianen. Beneden gaan we lekker ontbijten met een desayuno tipico, een koffie & een canoa: een plantaan die uitgehold is als een kano, gevuld met gecondenseerde melk & afgewerkt met wat kaneel: hemels.

Voor mij houdt de ochtend niet veel meer in dan chillen in de hangmat terwijl ik wat Spaans oefen & aan de blog werk. Nikita gaat nog wat met Carlos & zijn vriendinnen spelen in de golven.

Wanneer iedereen zowat droog is zeggen we gedag & gaan Carlos, Nikita & ikzelf het Canadese meisje, Albra, oppikken om in Ciudad de Liberdad wat rond te gaan lopen op de vismarkt & te gaan lunchen. Onze lunch bestaat uit Coctel Mixto, een soort Ceviche, & Concho’s die kraakvers zijn, want als we er citroen over doen bewegen ze nog. De coctel is zeer lekker, de concho’s vind ik persoonlijk niet zo speciaal.

Als dessert wil Carlos ons een soort yoghurtijsje laten proberen. We nemen allen een andere smaak zodat we zoveel mogelijk kunnen uitproberen. Hierna springen we voldaan terug in de wagen richting Santa Ana.

Onderweg stopt Carlos nog even omdat hij ons zoete quesadillas wil laten proeven, maar aangezien we nog allemaal goed vol zitten & deze ook nogal groot zijn, besluit hij ons Leche poliada te laten proberen. Vooraan in de wagen wordt er één gedeeld & achteraan doen we hetzelfde.

Eens terug in de stad wordt de nieuwe kamer getoond aan Albra & alles uitgelegd, ook voor haar trip van morgen. Wij rusten wat verder uit.

Tegen 18:30 is het toch tijd voor een aperitief dus stellen we dit ook voor, waar niemand echt problemen mee blijkt te hebben. Dus we drinken wat bier & verorberen twee zakjes chips.

Maar daarna is “le moment suprême” van deze avond aangebroken: we mogen bij een vriend van Carlos, die een pupuseria heeft, pupusas leren maken! Wanneer we arriveren is er wel nog wat volk, maar dit geeft duidelijk niet, dus voor ons ook niet. We maken er elk om de beurt 2, terwijl Carlos zich amuseert met dit uitgebreid vast te leggen. Daarna bestellen we er ook nog enkele van de kaart, als vergelijkende studie .

Het is een mega toffe ervaring waar ik al sinds mijn eerste pupusa naar uitkijk. De volgende stap is echter de ingrediënten maken natuurlijk. En om in België de massa te vinden die ze gebruiken om het pupusadeeg te maken zal zeker een opgave zijn!

Daar we met ons vier toch wel bijna 20 pupusas voor onze neus hebben gehad, verlaten we - na de mensen van Pupusas de Salcateca uitvoerig te bedanken - overvol de zaak richting huis.

Bij Carlos thuis wordt beslist om nog eens met de hondjes te gaan wandelen voor het slapen gaan om onze buikjes wat te laten werken.