NOVENO DIA (31/10/2019) DIA DE LOS MUERTOS

De dag(en) van de doden, er werd al voldoende over geschreven om onze interesse te wekken. En met een film als James Bond die dit nog, verkeerdelijk, extra in de verf zet moesten we dit toch eens van dichtbij hebben meegemaakt.

We nemen uitgebreid afscheid van Mr. Chi nadat die terug zo vriendelijk is geweest om ons aan de ADO-terminal af te zetten & gaan richting Mérida. Hiervoor nemen we de ORIËNTE-bus, een tweede klas bus die er 3,5u over doet & verschillende tussenstops maakt waaronder terug Chichen Itza, maar als het één ding is die we hebben deze reis dan is het tijd, dus ons hoor je niet klagen.

Eenmaal aangekomen in Mérida nemen we een Uber naar onze slaapplek (CASA PABLO) gezien we het niet echt zien zitten om 40 minuten te wandelen met onze hele uitrusting in het heetst van de dag. Daar onze slaapkamer nog niet klaar is droppen we gewoon onze bagage & gaan we direct richting historisch centrum.

Hier wordt een voorstelling gegeven van een traditioneel Maya-spel Pok ta Pok genaamd. Hierbij heb je twee teams die zich aan beide zijden van een houten hoepel, op een statief geplaatst, bevinden & enkel met behulp van hun heup of kont een leren bal van om en bij de 3kg door deze hoepel moeten krijgen. Op z’n minst een ludieke ervaring te noemen!

Gezien het uur wordt het al snel donker & staan uiteraard de festiviteiten rond Dia de los Muertos op het programma. Deze speelt zich in het begin af aan het grote kerkhof. Hier wordt een voorstelling gegeven van een traditioneel Maya-spel Pok ta Pok genaamd. Hierbij heb je twee teams die zich aan beide zijden van een houten hoepel, op een statief geplaatst, bevinden & enkel met behulp van hun heup of kont een leren bal van om en bij de 3kg door deze hoepel moeten krijgen. Op z’n minst een ludieke ervaring te noemen!

Na deze voorstelling wordt de stoet ingezet met als eindbestemming plaza San Juan. Hier loopt het wel wat mis met de organisatie waardoor heel wat volk strop komt te zitten aan de poort van het kerkhof, maar zonder erg. Wij kiezen ervoor om, uiteraard niet als enigen, parallel met de stoet te wandelen om deze terug enkele blokken verder in te halen. Hier stoten we echter op een ander plein San Sebastián die als “food corner” dienst doet. Hier eten we een plaatselijke specialiteit die we niet kunnen herhalen & die we naar binnen laten glijden met een colaatje. The Coca-Cola Company doet hier gouden zaken in Mexico! Dit gecombineerd met de grote van de flesjes & het toch wel vettige eten is het geen wonder dat de meeste mensen hier wat lijden aan zwaarlijvigheid.

Terug naar de festiviteiten, na ons snackje genuttigd te hebben & wat te hebben genoten van een optreden zetten we onze toch verder naar nog een ander pleintje die we al eerder die avond waren gekruist, Parque de La Ermita de Santa Isabel. Hier is de vertoning van het laatste spektakel van de avond (volgens de site van het festival), maar blijkt toch maar één of andere saaie uiteenzetting te zijn. Hierna vervolgen we onze weg langs de route van de stoet, waar we nog heel veel mensen zien die zich klaarmaken voor een grootste avond al is het ons niet direct duidelijk waar dit allemaal plaats vindt. Bij ons leeft vooral de indruk dat de avond zowat gepasseerd is. Wij volgen die indruk & keren huiswaarts.