DUODECIMO DIA (3/11/2019) FIRST TIME SURFING … A COUCH

Onze eerste couchsurfingervaring kan geen betere setting hebben dan de weinig bezochte omwalde stad Campeche. In deze mediterraans ogende stad komen we volledig tot rust & worden we terug herinnerd aan de enorme charme & gastvrijheid van de Mexicanen.

Het plan vandaag is om wat vroeger op te staan & naar ‘Domingo Mérida’ te gaan, maar aangezien het al heel de nacht heeft geonweerd & het nog steeds bezig is lijkt het ons niet zo een goed idee. Daarenboven zegt mijn lichaam even neen tegen vroeg opstaan en wandelen. Dan maar wat uitslapen & Steve kan terwijl wat aan de blog werken. Uiteindelijk blijven we in de hostel tot het tijd is om onze ATS bus naar Campeche te halen. Gezien een Uber echt wel gemakkelijk is & we al besparen op het feit dat we niet met de duurdere ADO gaan, betalen we M$50 om wat vlotter naar het busstation te gaan (soms is een beetje comfort toegestaan 😁). Na drie uur en half komen we aan in Campeche. Jammer genoeg niet in het station achter de hoek van het huis van Oswal, maar dit 3km verderop. Vandaag nog niet veel gedaan, dus hopla wandelen dan maar.

Wat is het hier mooi, kleurrijke huizen & een prachtig plein met een nog mooiere kathedraal.

We worden zeer hartelijk ontvangen door Oswal, zijn ouders en de hond Quila (ja hoor, je raadt het, afkorting van Téquila). Voor onze eerste couchsurfing mogen we slapen in kamer van Oswal & zijn broer, die zelf in de slaapkamer van hun ouders zullen overnachten. Een gesprekje met een mix van Engels & Spaans, een bezoekje aan de badkamer met een dode kakkerlak & een glaasje water later, gaan we op ontdekking in Campeche met ons tweetjes. Oswal kan niet met ons mee want hij moet afscheid gaan nemen van zijn liefje. Zij is lerares in het kinderdagverblijf een paar dorpen verder & ze verblijft daar van maandag tem vrijdag. We wandelen eerst rond de stadskern van toren naar toren, Campeche is helemaal ommuurd omdat ze vroeger te veel zijn aangevallen door de piraten, & gaan dan naar de Malecon. Hier zit er verdacht veel volk op de tribune aan de fonteinen. Na een rondvraag blijken we geluk te hebben, nog 20 minuten & er start een water- & lichtshow. Wachten doen we terwijl we Esquites eten (een papje van maïs, melk, kaas en chili, niet slecht). Na de show, die wat de allures heeft van de Bellagio fonteinen in Las Vegas, trekken we de stad in. Wat is het hier mooi, kleurrijke huizen & een prachtig plein met een nog mooiere kathedraal. In de kathedraal is de avond mis bezig en ze zit aardig vol. Op het plein is er weer een lichtspektakel met taferelen uit de geschiedenis van Campeche. Dit keer hebben we iets minder geluk want we zien we enkel het einde. Nog iets eten doen we in Calle 59 waar we weer worden vergezeld door verschillende straatmuzikanten. We sluiten de dag af met een kleine wandeling & keren vervolgens terug naar het huis van Oswal.