DIA 112 (11/2/2020) HITCH & HIKE

Heel de dag hiken in het prachtige Parque Nacional Cerro Azul Meambar waarna we terug gezellig koken met zelfs twee extra gasten.

Opstaan in onze dorm met het geluid van de vele vogels die hier in het kleine stukje “jungle” rond de hostal rondfladderen. Zalig!

Ik ga ontbijt gaan klaarmaken terwijl Nikita een douche neemt en we eten terwijl we vogelen. Het duurt niet lang voor we al een hoop toffe vogels spotten, waaronder de lesson’s motmot en de Collared Aracari (kleine toucan).

Na het eten is het mijn beurt om me te wassen terwijl Nikita opruimt. Onze zak gemaakt schoeisel aan (want er geldt hier maar 1 regel en dat is je schoenen uit doen in alle binnenruimtes) en we kunnen op stap. Onze bestemming voor vandaag is Parque Nacional Cerro Azul Meambar. Dit is volledig zelfstandig te doen dus gaan we eerst maar eens kijken of het bij ons twee ook zo vlot lukt een een lift te versieren.

We wandelen toch een 10 minuten voor er een hele lief meisje stopt. Ze geeft ons zelfs haar nummer zodat we haar altijd kunnen bereiken mochten we problemen of vragen hebben ik de buurt van Peña Blanca.

Aan La Guama stappen we uit en gaan richting het park waar we door een aantal tuktukchauffeurs worden aangesproken. Van te voren hadden we ons al eens geïnformeerd en het zou toch niet meer dan L150 mogen zijn tot aan de ingang van het park. De eerste twee proberen L200 waarvoor we vriendelijk bedanken, de derde lukt voor 150.

Na een hobbelige rit komen we aan het ‘visitorscenter’, waar onze chauffeur voorstelt om zijn nummer achter te laten aan de balie zodat we hem straks kunnen laten opbellen voor de terugrit. Dit vinden we een goed idee, gaan met hem mee en betalen zowel hem als de immens vriendelijke mensen aan de balie. Van hen krijgen we ook nog wat uitleg over de verschillende trails die we vandaag kunnen doen.

Wij beslissen uiteraard om ze allemaal te doen en zetten aan. Eerste stop: een vogelaarstoren met verschillende niveaus waar verschillende vogels kunnen gespot worden. Gezien het bijna middag is zijn de meeste vogels aan hun siësta begonnen.

De hike is enorm tof. Een stukje ‘Cloudforest’, prachtige vergezichten, een paar vogels, zelfs een gezinnetje wasberen en wat kleine watervallen. Het eerst uur wanen we ons zelfs helemaal alleen in het park, tot we bij onze eerste stop om wat te eten plots Engels horen spreken. Een half uurtje later zijn we op het hoogste punt van het park en daar worden we vergezeld door een groep van 5 mannen van verschillende nationaliteiten en leeftijden. We blijven ze gedurende de volgende 2 uur steeds een heel klein beetje voor tot we aan de laatste mirador iets langer blijven hangen. Daar steken ze een “doobie” op en gaan richting de ingang. Wij gaan nog eerst naar de laatste waterval voor we richting ingang gaan.

Eens aan de ingang staan er eigenlijk geen auto’s op de parking dus liften zit er niet in. Wandelen is 7,5km voor we in Guama zijn, dus dit is alvast een optie, tenslotte hebben we er “nog maar” 7 gedaan vandaag.

We komen terwijl we het aan het bespreken zijn één van de mannen van tijdens de hike tegen en die weet ons te zeggen dat enerzijds we zeker nog naar het terras moeten gaan van het hotel, want daar zijn er voederbakjes voor kolibries en er vlieger er dus heel wat rond, en anderzijds dat er twee van de mannen nog naar D&D Brewery gaan en we misschien kunnen meerijden.

We gaan dus eens luisteren en kijken, met als gevolg dat we heel wat verschillende soorten kolibries van heel dichtbij kunnen aanschouwen en uiteindelijk voor L50 een rit hebben op een trike naar het dorpje waar we slapen. Een topdeal!

Onze rit is nog een lollig geval ook, we zitten met zijn vieren achterop een trike, we krijgen ook allen een helm, die eigenlijk is voor mijnwerkers, waardoor we een ware attractie zijn voor de locals.

Wanneer we terug zijn in Aqua Azul zijn er reeds inkopen gedaan voor het avondeten. Nikita helpt met het klaarmaken van de maaltijd, terwijl ik wat met de nieuwe gasten (twee Duitsers) babbel en wat aan het dagboek schrijf. We zetten de tafel ook nog en uiteindelijk is het een hele gezellige boel met overheerlijk eten.