DIA 111 (10/2/2020) MAKING BALEADAS

Een aangename reisdag in een prachtige omgeving, liften rond het meer en samen koken met hele toffe mensen.

Hopelijk geen hele lange dag van de ene bus naar de andere, maar met deze gedachte starten we alvast de dag.

We maken ons klaar zodat we gereed zijn voor het koppel opstaat. Ook hadden we graag beiden nog de badkamer gebruikt, maar dit is minder evident. Ik kan voor we vertrekken nog snel eens naar het toilet, maar Nikita zal moeten wachten tot we aan het meer zijn.

Dalma wil ons kost wat kost afzetten aan het “busstation” en wanneer we daar toekomen kunnen we terwijl Dalma info vraagt over het uur eigenlijk al direct op de bus stappen. En ja hoor ik gebruik het woord bus, omdat het eens een reisbus is zoals we die in België ook kennen.

Een relatief lange rit naar Siguatepeque waar we iets voor de middag toekomen.

Daar we wat achterdochtig geworden zijn wat de busprijzen betreft vragen we eens rond ons wat dit zou mogen kosten. Het zou tussen de L40 en 50 moeten liggen. Wanneer we de bus opstappen daarentegen hoor ik de man naar zijn collega iets naroepen die met mijn gebrekkig Spaans neerkomt op reken ze L70 aan.

In de overvolle bus zitten Nikita en mezelf wat rijen uit elkaar. Ik zit naast een heel vriendelijk, maar toch rare mens. In de 30 minuten durende rit heeft hij zijn mond niet gehouden, en veel verstond ik er nu ook niet van. Hetgeen ik kon verstaan herhaalde hij vooral veel.

Wanneer het hulpje tot bij mij komt vraagt hij inderdaad L70. Dus ik roep Nikita erbij, en die mag het zoals nog steeds proberen oplossen. Wat ze doet, want uiteindelijk zegt hij toe voor L100.

In La Guama moeten we nog een minibus nemen naar Agua Azul Siërra, waar hostal Aqua Azul ligt. Het is een kleine wandeling omhoog en dan komen we aan het bordje waar staat: “welcome to the jungle”.

Eens binnen zien we niemand tot Nikita eens probeert naar het toilet te gaan, want deze blijkt bezet te zijn. Op het eerste gezicht door een klant, maar wanneer hij zich voorstelt is het dus de broer van de persoon die Dalma gisteren gecontacteerd heeft om dit hier geregeld te krijgen.

Hij toont ons onze dorm waar er slecht 2 mensen slapen, dus dit komt goed. Franklin, de jongen van 20jaar die deze hostel open houdt, maant ons aan om mee te gaan naar boven om de zonsondergang te bekijken. Het is hier echt prachtig en je ziet het meer van hier. Wanneer we terug in de gemene ruimte zijn merken we op dat er toch wel wat drama is. Één van onze raamgenoten zou er van door willen gaan zonder te betalen zo blijkt.

Na de drama is het tijd om de rest te ontmoeten. Een Canadees meisje, Audrey, en een Spaans meisje, Sonia. Beide echt schatjes. Ze vragen zelfs of we geïnteresseerd zijn om samen met hen naar Peña Blanca te gaan om inkopen te doen en samen met iedereen hier aanwezig te koken. Er worden namelijk Baleadas gemaakt. Daar moeten we geen seconde over nadenken, het wordt een volmondige ja!

We gaan dus met de twee dames en Franklin achter inkopen en dit nog al liftend. Dit gaat nog vlot ook. Misschien omdat Franklin erbij is. Dit zullen we morgen eens moeten testen. De winkel in Peña Blanca is duurder dan deze in Aqua Azul zelf dus kopen wij daar niets en kopen we nog wat broodnodig dingen voor de volgende dagen als we terug al liftend, deze keer met een vrachtwagen die normaal glas vervoert, in ons dorpje arriveren.

Hierna is het tijd voor Piña Coladas te drinken. Deze gaan lekker vlot naar binnen terwijl we Franklin de deeg voor de baleadas klaarmaakt. Dan is het onze toer. Hij toont eens voor hoe je het op de gemakkelijke manier kan doen, op een viltje, wat eigenlijk relatief gemakkelijk is. Erna toont hij het ook op de moeilijke manier, het lijkt een beetje op een kruising tussen het maken van pupusas en een pizza. Toch wel een moeilijke bevalling waarbij we toch wat meer zullen moeten oefenen dan bij de pupusas.

Na een uurtje gaan we gezellig met zijn allen aan tafel. De twee broers eten de baleadas meer als tortilla’s met de bijgerechten.

Het is nog gezellig nakletsen voor de rest van de avond, maar buiten te veel Piña Coladas drinken gebeurt er niet veel meer.