DIA 108 (7/2/2020) BATHING LIKE A PRESIDENT

Wandelen om toch iets van fysieke inspanningen geleverd te hebben vandaag, want voor de rest gaan we enkel gaan weken in de thermale baden.

Wakker gemaakt worden door een kat die tegen je hoofd komt aanvlijen terwijl hij volop spint. Ik moet enorm plassen & ga me dus buiten wat in de zon zetten lezen tot onze hosts klaar zijn. Hun badkamer bevindt zich namelijk in hun slaapkamer. Wanneer ze klaar zijn vertrekken ze ook direct naar het werk, maar spreken we nog af om hier terug te zijn tegen de middag om samen te lunchen. Wij stellen vervolgens nog voor of wij niet voor eten moeten zorgen, maar we spreken dan uiteindelijk af om elk iets te voorzien en dit dan te delen.

Nikita en ik trekken dus de stad in om een ontbijt te zoeken en dit vinden we bij ‘Los Nativos’. De eigenaar hiervan was eigenlijk de eerste die Nikita gecontacteerd had voor couchsurfing hier in Gracias, maar hij is aan het renoveren dus kon ons niet accomoderen. Dus leek het ons leuk om toch wel eens gedag te gaan zeggen.

“Geen zorgen Nancy, we geraken wel op tijd in Nicaragua om jullie te vergezellen!”

Na elke een lekkere koffie en een ontbijt Nativo (nagenoeg hetzelfde als een tipico) naar binnen te hebben gewerkt zien we hem achter de toog verschijnen. Wanneer hij knikt zeggen we gedag en maken we ons ook kenbaar. Hierna volgt nog een tof gesprek, die wel een paar keer door klanten onderbroken wordt. We moeten ook nog inkopen gaan doen voor deze middag & dit weekend, want morgen gaan we dan toch de hike van 8u gaan doen, dus wisselen we Whatsappgegevens uit en gaan we naar de markt en supermarkt.

We reppen ons naar het studiootje om dit keer zeker niet te laat te zijn en beginnen aan een guacamole en wentelteefjes voor ons deel van de lunch.

Wanneer Dalma en Roney arriveren hebben ze ambachtelijk plaatselijke mozzarella mee, kip en minitortilla’s. Een speciale combinatie, maar het smaakt daarom niet minder goed.

Na de lunch spreken we nog verder af voor dit weekend, want we mogen hier blijven logeren terwijl zei op bezoek gaan bij Roney zijn ouders. Dus gezien we eigenlijk we naar de thermale baden willen en zij pas om 16:00 gedaan hebben we met werken nemen ze al alles mee zodat wij de enige sleutel al kunnen meenemen.

We mogen ook gewoon de sleutel zondag achterlaten en vertrekken, maar dit vinden we niet echt volgens het gedachtegoed van Couchsurfing dus zeggen we hen te wachten tot ze zondag terug zijn en met hen voor een deftig afscheid iets te gaan eten samen. Dus blijven we wel nog een nacht langer dan gepland. “Geen zorgen Nancy, we geraken wel op tijd in Nicaragua om jullie te vergezellen!”

Na ons wat bezig te houden & een facetimegesprekje met Nancy gaan we rond 15:30 naar de ‘Aguas Thermales Presidente’. Dit doen we te voet om toch ook weer ons aantal stappen te hebben voor vandaag. Ik had ook ergens op een kaartje gelezen dat er een wandeling mogelijk was naar daar die niet inhield dat je 5km langs een hoofdbaan moest lopen dus gaan we daar naar op zoek.

Na wat zoekwerk vinden we deze uiteindelijk en na onderweg nog een paar keer de weg te vragen komen we na toch wel een leuke wandeling van om en bij de 8km toe bij de baden.

Het wordt ons volgens de Lonely Planet niet aangeraden ‘s avonds of in het weekend te gaan want dan zou er te veel volk zijn. Dit willen we met veel plezier eens testen, vandaar zijn we hier op een vrijdagavond. Niet te veel volk te bespeuren. Wel een toffe site. We gaan eerst voor het “koudste” bad van 36° om ons dan op te werken naar de warmere baden (denken we).

We zitten in een hele mooie setting en waar genieten we weer het meest van: de mensen observeren. Er komen en gaan mensen, maar op zich is het toch heel rustig. Tenslotte zijn we daar in totaal een dikke twee en een half uur dus zouden we toch wel mensen moeten kunnen gezien hebben. We wouden ook de baden zowel in daglicht zien als in het donker dus wanneer het 19:00 wordt en we volledig verrimpeld zijn is het toch tijd om ons op het gemak klaar te maken en de wandeling terug aan te vatten. Deze keer doen we dit wel via de hoofdweg.

Eens terug willen we wel nog eens met David afspreken dus sturen we hem een Whatsappje dat we iets gaan eten in Kandil, hier zouden de beste cocktails en pizza’s te vinden zijn. Wanneer we daar echter toekomen zijn de pizza’s toch wel heel prijzig dus besluiten we eens naar zijn restaurant te gaan kijken. Deze is echter al gesloten dus gaan we maar terug iets gaan eten op de Plaza, deze keer wel bij een andere verkoper uiteraard. Vanavond wordt het pastelles (gefrituurde envelopjes met kip) & pupusas. David zit in Finca Bavaria en aangezien we toch wel relatief fris willen zijn voor onze hike morgen spreken we met hem af om morgen nog eens te proberen.