DIA 106 (5/2/2020) NICE HAIRCUT

Een dag wandelplezier zonder veel hoogtepunten, buiten de wandeling zelf. We kan ik de dag afsluiten met een fris geschoren kop.

Twee wandelingen, elke langs de tegenovergestelde kant van waar we verblijven, is hetgeen er voor vandaag op de planning staat. Eerst wordt er gestart met de wandeling naar Parque de Aves, waar volgens de Lonely Planet ook een vogelreservaat (zoo voor opvang van verwaarloosde & in beslag genomen dieren) moeten zijn. Gezien we geen grote fan zijn van een zoo & we gisteren reeds veel macaws gezien hebben, die vrij waren, gaan we voor het park.

De wandeling ernaartoe is aangenaam & omhoog dus we kunnen af en toe een mooie glimp opvangen van het omliggende landschap. Wanneer we echter toekomen aan het park blijken de twee bezienswaardigheden eigenlijk hetzelfde te zijn, zoals als eerder door ons gevreesd, maar gezien onze host zei dat het gratis was wouden we het er wel op wagen. We lopen we wat rond, kunnen ons een eerste indruk vormen van de zoo en gaan ook eens door de souvenierwinkel voor we de terugweg inzetten.

Op de terugweg gaan we wel nog even langs het “fort” waar we gisteren met Jaime zijn gepasseerd, maar toen was het reeds donker. Gezien ze bezig zijn aan renovaties van het museum kunnen we wel gratis de site rondwandelen wat wel leuk is meegenomen. Het interactieve museum lijkt Nikita echter ook wel iets te hebben maar niet dus. We hangen nog wat de oppertoerist uit voor we naar de centrale plaza gaan om eens te zien of we al antwoord hebben gekregen op onze aanvragen voor een Couchsurfing in Gracias.

Na een goed halfuurtje is de middag voorbij geslopen en komt de honger de kop opsteken. We gaan dan maar een rondje lopen in het stadje op zoek naar een toffe eetplek.

Deze vinden we bij Alexandra waar we een lekkere Baleada met alles erop en eraznbeten voor slechts L45 per stuk.

Nu kunnen we er terug tegen dus beginnen aan onze middagwandeling naar de archeologische site ‘Los Sapos’. Dit betekent de padden daar hier stenen met inkervingen die op een pad lijken. Onze trouwe boeken vertellen ons dat die via Haciënda San Lucas dient te gebeuren en betalend is, maar wij hunkeren nog naar wat avontuur dus met de Maps.me-app in de hand van Nikita gaan we helemaal rond om er te geraken. En ja hoor, wonder bij wonder lukt het ons nog om er te geraken zonder veel problemen. Dus als je ooit eens L30pp (ja ik weet het, we zijn enorm cheap-ass!) wil uitsparen kan dit dus heel eenvoudig.

In het terugkeren komen we uiteindelijk uit aan bij het restaurant / hotel van de haciënda. Hier genieten we van het prachtige uitzicht over de vallei en Copán. Het is hier zelfs zo mooi en gezellig dat we hier langer dan een uur blijven om de rust volledig in ons op te nemen. We lezen en plannen nog wat, eten wat fruit en een zakje chips. Hierna is de vooravond in zicht dus zetten we onze wandeling richting de stad terug verder.

We krijgen in het terugkeren naar zijn huis wel nog heel wat weetjes mee over verschillende plekjes en over het embleem van Honduras.

Terug zetten we ons aan onze ondertussen vertrouwde plek aan de express americano om wat te internetten zodat we zeker morgen een slaapplaats hebben en eventueel al wat opties voor uitstappen. Nikita krijgt positief nieuws voor een overnachting bij een koppel in Gracias, wel in de keuken, maar ondertussen zijn we wel al het één en ander gewoon dus ons deert dit niet. Ik stuur verschillende berichten voor tours en geraak uiteindelijk aan de praat met een Antwerpse die werkt bij één van de touroperators.

Het is “Buenas Noches”-tijd dus gaan we maar eens gaan kijken hoe het met onze host gesteld is. Hij is duidelijk thuis, want het licht brandt, maar hij hoort onze geklop op de deur niet. Daar ik al even bij de kapper wil passeren en er zich één rechtover onze verblijfplaats bevindt gaan we daar maar eens luisteren. Een half uurtje later en L50 (€2!!!) lichter kom ik met een frisse kop buiten en gaan we terug gaan aankloppen bij Jaime. Deze keer geeft hij er wel gehoor aan. Vergezeld van een pintje spreken we over het sparen voor onze reis en zijn plannen om naar Europa te reizen binnen 2 jaar. Hij vraagt vanalles over zowel Europa als België waar we met veel plezier onze mening en kennis over delen.

Daarna gaan we enkel nog gezellig wat streetfood, sateetjes met crema, frijoles, groentjes en mini tortilla’s, gaan eten. We krijgen in het terugkeren naar zijn huis wel nog heel wat weetjes mee over verschillende plekjes en over het embleem van Honduras. Het afscheid houden we voor morgenvroeg.