DIA 102 (1/2/2020) UNDER THE MANGOTREE

Een rustige dag met een klein bezoekje aan Chalatenango & eindigen zoals het hoort met pupusas!

Na 12u in ons bed gelegen te hebben is het toch wel tijd om op te staan. Ik maak ontbijt, roerei met overschot van de groenten van gisteren & tortilla’s. Daarna praten we nog wat over Nikita haar werk (geweest) & dan is het tijd om te douchen in de tuin met de tuinslang. Iets na de middag trekken we te voet naar Chalatenango. Dit is een heel zweterige wandeling, want dit is hier toch een streek waar de warmte iets te veel is voor ons. Wanneer we na 5km aankomen zetten we ons eerst wat te rusten in een parkje recht tegenover de kathedraal, die ook het enige noemenswaardige is in deze stad. Hier drinken we vooral veel water & eten één van de zure mango’s die we eerder na het douchen hebben geplukt in de tuin. Dit is hier echt enorm gegeerd, samen met zout & pikante saus. Wij prefereren toch nog steeds de overheerlijke zoete soort. Deze wordt hier trouwens Indische mango genoemd.

Erna bezoeken we de kathedraal & slenteren wat rond, maar veel is hier echt niet te zien. Als je goed kijkt kan je een bepaalde charme in de koloniale huizen terugvinden, maar zoals vaak in Latijns Amerika heeft dit een serieus verval gekend.

We vullen onze simkaart van Claro nog aan voor €1 voor 2 dagen, want tegen dan zouden we toch in Honduras moeten geraken, maar we hebben hier nergens WiFi dus is het wel even nodig om nog de nodige dingen te kunnen plannen. Want Couchsurfing is enorm tof, maar het is niet zo eenvoudig om hier een planning op aan te houden.Maar dat ligt misschien vooral aan ons, daar we graag zoveel mogelijk van de host laten komen.

Na nog een ijsje te hebben gegeten gaan we nog even naar de supermarkt, want onze host heeft gisteren nog gevraagd om achter wat hondeneten te gaan, wat we uiteraard met plezier doen.

Hierna rest enkel nog de wandeling terug, maar deze is een stuk aangenamer dan het heengaan, er is zelfs een kleine bries komen opzetten.

Thuis gearriveerd blijken Erika & Ever er nog niet te zijn, dus ontspannen we nog wat op de porch tot ze toekomen.

Tegen 18:30 rijden ze op de oprit & maken we kennis met Erika. Ze komen beiden even tot rust, waarna ze voorstellen om pupusas te gaan eten. Daar het onze laatste dagen in El Salvador zijn, zeggen we daar volmondig ja op. We gaan er halen niet ver van waar ze wonen & eten die op de porch in alle rust op. Het in hier echt lekker stil, tot er plots fanfaremuziek weerklinkt. Maar dit duurt niet lang.

Na het eten spelen we nog een uurtje ‘Sequence’, een tof spel, mannen tegen vrouwen. Dit eindigt heel diplomatisch met een gelijkstand: 3-3. Hierna volgt enkel nog het arrangeren van de matrassen op de grond & dan zeggen we allen: “Buenos noches”.